Candida Albicans IgG

Wat betekent de uitslag van Candida Albicans IgG?

Als uw uitslag IgG kleiner is dan 40 is de uitslag goed.

IgG is van belang voor de bestrijding van antigenen die in het lichaam zijn doorgedrongen (binding van antigenen in lichaamsvloeistoffen).

Wat is Candida?
Candida is een schimmelinfectie die veroorzaakt wordt door gistachtige schimmels. Een gist die vaak bij de mens wordt aangetroffen is Candida albicans. Deze gist is bij vrijwel iedereen aanwezig als een normale bewoner van de huid, de mond, de darm en de vagina en vormt met de daar aanwezige bacteriën een zeker evenwicht. Door diverse factoren kan deze gist draden gaan vormen. Vanaf dat moment spreekt men van een schimmel. Dit kan gebeuren onder invloed van medicatie (antibiotica), bij zwakte van het immuunsysteem of door de aanwezigheid van parasieten. 

In sommige gevallen is een Candida schimmelinfectie zeer hardnekkig en steekt steeds opnieuw de kop op. Het kan heel vervelend en hardnekkig zijn en vaak terugkomen. Een Candida infectie is een veel voorkomend en onderschat probleem dat verantwoordelijk kan zijn voor maanden tot zelfs jaren van chronische klachten. 

Hoewel de gist van de ene op de andere persoon kan worden overgebracht (bijvoorbeeld van moeder op kind of omgekeerd, tussen seksuele partners), gaat het niet echt om een besmetting in de traditionele betekenis van het woord. Candida wordt dan ook niet beschouwd als een besmettelijke ziekte en al helemaal niet als een seksueel overdraagbare aandoening. De partner van iemand met een vaginale candida-infectie hoeft dan ook niet worden meebehandeld, tenzij hij of zij ook besmet is en klachten heeft. Bij baby's met spruw of wanneer een moeder die borstvoeding geeft een candida-infectie van de tepels heeft, moeten zowel moeder en kind behandeld worden omdat ze de infectie aan elkaar kunnen doorgeven. 

Candida albicans is een onderdeel van de darmflora, een groep micro-organismen die in je mond en de darm leven. Wanneer Candida populatie uit de hand loopt, verzwakt het de darmwand waardoor het in de bloedbaan zijn giftige bijproducten kan afgeven zodat deze in het hele lichaam terecht kunnen komen. 

Deze giftige bijproducten veroorzaken schade aan het lichaamsweefsel, organen en doen inbreuk op het immuunsysteem. De belangrijkste afvalproduct van gistcellen is acetaldehyde, een giftige toxine. Acetaldehyde wordt omgezet door de lever in ethanol (alcohol). Sommige mensen zeggen zelfs het gevoel van dronken te zijn of kater te hebben samen met invaliderende vermoeidheid door de hoge hoeveelheden ethanol is hun lichaam. 

Chronische mucocutane candidiasis is een erfelijke immunodeficiëntie waarbij de T-lymfocyten slecht functioneren. Doordat de T-lymfocyten slecht functioneren, is het lichaam minder goed in staat schimmelinfecties, waaronder gistinfecties, af te weren. Het vermogen om andere infecties te bestrijden is niet aangetast. Er ontwikkelen zich hardnekkige infecties met de schimmel Candida (candidiasis (zie Schimmelinfecties: Candidiasis)). Meestal beginnen ze op de zuigelingenleeftijd, maar soms op jongvolwassen leeftijd. De schimmel kan leiden tot infecties in de mond (spruw) en tot infecties van de hoofdhuid, huid en nagels en van de slijmvliezen die mond, ogen, maag-darmkanaal en genitale stelsel bekleden. De ernst varieert: de aandoening kan een nagel aantasten of een misvormende uitslag op het gezicht en de hoofdhuid veroorzaken. Ook kan haaruitval voorkomen. Soms treden hepatitis en chronische longaandoeningen op. Veel patiënten hebben ook hormonale stoornissen, zoals een onvoldoende bijschildklierfunctie (hypoparathyreoïdie).

Meestal kunnen de infecties worden behandeld door een middel tegen schimmels (antimycoticum) als nystatine of clotrimazol   op de huid aan te brengen. Ernstige infecties, die zeldzaam zijn, vereisen een sterker middel tegen schimmels als itraconazol, dat oraal wordt gebruikt. De aandoening is gewoonlijk chronisch, maar beïnvloedt de levensduur niet.

Hypoparathyreoïdie kan op verschillende manieren ontstaan: Het kan zijn dat de bijschildklieren zich niet goed ontwikkeld hebben tijdens de groei in de baarmoeder. Soms kan het lichaam de eigen bijschildklieren 'aanvallen' met antistoffen. Dit noemen we een auto-immuunziekte. De werken dan niet meer goed door het eigen immuunsysteem. Er bestaat een erfelijke aandoening waarbij de bijschildklier te weinig of geen bijschildklierhormoon maakt.

 Wat zijn de verschijnselen van hypoparathyreoïdie?

• prikkelbaarheidtintelingen en/of krampen in handen, voeten, mond en keel
• somberheid
• moeheid
• verwardheid
• verminderd geheugen
• benauwdheid door kramp in luchtwegspieren
• hartklachten
• wegrakingen
• hoofdpijn
• droge huid
• haaruitval
• afbrokkelende nagels
• staar

Deze problemen worden bijna allemaal veroorzaakt doordat er (veel) te weinig calcium in uw bloed zit.

De bijschildklieren kunnen per ongeluk of door bijwerkingen van een behandeling worden uitgeschakeld. Zo kunnen tijdens een schildklieroperatie de bijschildklieren per ongeluk beschadigd of verwijderd worden. Ook bestraling of chemotherapie bij kanker kunnen ervoor zorgen dat de bijschildklieren niet meer werken. Als de bijschildklieren te hard werken, kunnen ze weggehaald worden. Dat veroorzaakt dan hypoparathyreoïdie.

Bij weinig calcium in uw bloed kunnen spieren extra heftig reageren. De huisarts zal daarom bijvoorbeeld op uw kniepees slaan met een hamertje. De 'schopreflex' zal dan extra sterk zijn. Ook kan de huisarts tikken vlak voor uw oor bij het kaakkopje. De kaakspieren kunnen zich dan een aantal keer achter elkaar stevig aanspannen. Door bloedonderzoek kunt u te weten komen hoeveel calcium en fosfaat in uw bloed zit. 

Met hypoparathyreoïdie moet u levenslang calciumtabletten slikken. Heeft u heel weinig calcium in uw bloed, dan krijgt u eerst in het ziekenhuis een infuus met calcium. Daarna gaat u calciumtabletten slikken. Ook moet u vitamine D tabletten slikken. Vitamine D helpt mee om de hoeveelheid calcium in uw bloed goed te houden.

Beschikbare consulten:
-Telefonisch consult candidacoach