HIV, Syfilis, Hepatitis

Wat betekent de uitslag van HIV, Syfilis, Hepatitis?

Dit bloedonderzoek is de Risktest Combi: HIV, Syfilis, Hepatitis.

HIV
Er zijn twee varianten van het HIV-virus bekend. Het eerst ontdekte virus (HIV-1) is het meest agressief. In 1985 werd in het Westelijk deel van Afrika een variant op het HIV-1 ontdekt,HIV-2 genaamd. Het HIV-2 is minder agressief dan HIV-1, het beloop is goedaardiger en trager. Mensen die geïnfecteerd zijn met HIV-2 hebben gemiddeld een langere levensverwachting dan mensen die met HIV-1 geïnfecteerd zijn. Bij bloedonderzoek wordt getest op antistoffen tegen beide HIV-typen.

De test kan het beste worden gedaan één tot drie maanden na een mogelijk contact met het virus. Het duurt na de besmetting meestal twee tot vier weken voordat de HIV antistoffen aantoonbaar zijn. In sommige gevallen kan het wel tot drie maanden duren voordat er antistoffen gevonden worden. De fase tussen de besmetting en het aantonen van de antistoffen in het bloed wordt de 'window fase' genoemd. Gedurende deze window fase kan een patiënt extra besmettelijk zijn voor anderen personen! De virale lading is in de periode 3-4 dagen na infectie tot enkele weken na seroconversie zeer dikwijls zeer sterk verhoogd. Deze kan dan gemakkelijk het tien- tot honderdvoudige zijn van de virale lading NA het setpoint (6 - 9 maanden na seroconversie).

Een negatieve testuitslag betekent dat (nog) geen antistoffen gevonden zijn tegen het HIV-virus. Bij een negatieve testuitslag moet men er op bedacht zijn dat antistoffen tegen HIV kunnen worden gevormd tot drie maanden na een mogelijk risicovol contact. Blijf maatregelen nemen om eventuele besmetting van anderen te voorkomen. Bij een test 3 maanden na een mogelijk risicovol contact betekent een negatieve uitslag dat iemand niet met het HIV-virus besmet is.

Een positieve test betekent dat er antistoffen tegen HIV zijn gevonden. De test moet altijd worden bevestigd met een tweede test. Bij een positieve bevestigingstest is het van groot belang dat u wordt begeleid door een medisch specialist, gespecialiseerd in AIDS-behandeling. Graag vernemen wij uw reactie op het verloop van het door u aangevraagde onderzoek.

Syfilis/Lues/TPHA
De syfilis-bacterie nestelt zich in of rondom de vagina, penis of anus en soms in of rond de mond. Je krijgt het door onveilig neuken, pijpen en beffen. Zonder behandeling verspreidt de bacterie zich in het lichaam via het bloed. Uit je klachten en een bloedonderzoek blijkt het stadium van de ziekte. Dit heeft gevolgen voor behandeling, controles en partnerwaarschuwing. Zonder behandeling kan syfilis ernstige gevolgen hebben.

De volgende klachten kunnen zich voordoen:

• Zweertjes in of op de geslachtsdelen, anus of mond
• Vlekjes op de huid over het hele lichaam, vooral op de handpalmen en voetzolen
• Opgezette lymfeklieren
• Griep, hoofdpijn, keelpijn, vermoeidheid
• Haaruitval, kale plekken op de hoofdhuid
• Oogklachten, oogbolontsteking, gezichtsverlies
• Na jaren: beschadigingen aan het hart, hersenen, ruggenmerg en botten

Verloop
Syfilis kent verschillende ziektestadia. Twee tot twaalf weken na besmetting met syfilis ontstaan er zweertjes. Deze zijn tot één centimeter groot, voelen hard aan en doen meestal geen pijn. Zitten de zweertjes in je mond, anus of vagina, dan merk je er vaak niets van. Er ontstaan soms vlekken op de huid. Lymfeklieren raken opgezet. Twee tot drie weken later verdwijnen de zweertjes en vlekjes. De ziekte is niet weg. Zonder behandeling verspreidt de bacterie zich weken tot maanden later via het bloed door het hele lichaam.

Behandeling
De syfilis bacteriën worden gedood met een antibioticum. Een arts geeft deze injecties. Nacontroles zijn per persoon verschillend, soms moet je tot 2 jaar terugkomen voor controles. Tijdens de behandeling moet je geen seks hebben. Dan besmetten jij en je partner elkaar steeds opnieuw. Gebruik in ieder geval een condoom.

Advies mocht uw uitslag positief zijn:

• Ga zo snel mogelijk naar een arts voor behandeling
• Laat je ook testen op hiv en andere soa's
• Geen seks tijdens de behandeling
• Waarschuw alle sekspartners sinds de infectie
• Waren er vooraf geen duidelijke klachten? Laat dan in ieder geval de vaste partner en eventuele kinderen onderzoeken.

Hepatitis B
De testen worden als positief of negatief gerapporteerd. Dat betekent dat de gezochte stof aanwezig is of afwezig. Bij de interpretatie van de uitslagen zal de arts kunnen afleiden in welk stadium de HBV-besmetting is: acuut, begin van herstel, later in herstel, chronisch. Ook kan de arts afleiden of iemand besmettelijk voor zijn omgeving is: wanneer antigenen aanwezig zijn, moet worden aangenomen dat iemand besmettelijk is.

Hepatitis C – officiële naam Anti-HCV
De test meet de aanwezigheid van antistoffen tegen het hepatitis C virus (HCV), die het lichaam aanmaakt na infectie met
hepatitis C. Er zijn ook testen die het virus zelf aantonen (eiwitten of DNA van het HCV). Met deze test op het virus zelf kan de hoeveelheid van het virus worden bepaald (virale lading) en ook het type HCV (genotypering).

Hepatitis C is een virale leverontsteking. Deze vorm van hepatitis is pas eind jaren tachtig ontdekt. Veel mensen zijn besmet met het hepatitis C virus zonder het te weten. Hepatitis C is minder besmettelijk dan hepatitis A en B. Voor besmetting is bloedcontact nodig.

Risicofactoren zijn onder andere:

• toediening van bloed(-producten) vόόr 1992; pas eind 1991 was er een betrouwbare bloedtest beschikbaar en werd al het
       donorbloed in Nederland getest op hepatitis C
• gebruik van drugs via injecties; door het delen van spuitattributen zoals watjes, naalden, water etc. kan het virus worden
       overgedragen
• bloedtransfusies, operaties, tatoeages/piercings, rituele en andere invasieve ingrepen waarbij onveilig donorbloed wordt gebruikt
       of niet steriel gewerkt wordt.

Een hepatitis C infectie verloopt in het begin meestal symptoomloos. De infectie gaat in de meerderheid van de gevallen (70%) ongemerkt over in een chronische vorm. Circa 20-30% van de mensen met de chronische vorm ontwikkelt leverschade (littekenweefsel) en hiervan krijgt ongeveer 2-5% per jaar leverkanker. Sommige mensen krijgen pas 20 of 30 jaar na de besmetting klachten wanneer de lever al is aangetast.

Hepatitis C is een van de meest voorkomende vormen van chronische leverontsteking. De oorzaken voor het oplopen van een infectie zijn:

• gebruik van elkaars spuiten bij injecties
• bloedtransfusies, hemodialyse en orgaantransplantaties waarbij controles niet goed worden uitgevoerd
• HCV-positieve moeders kunnen het virus overdragen tijdens zwangerschap

Als een hepatitis C infectie is vastgesteld kan de dokter met de HCV-test het effect van de behandeling volgen en oordelen of de behandeling leidt tot uitschakeling van het virus. Ook bij een milde infectie is controle op beloop van de infectie van groot belang, omdat eenHCV-infectie gemakkelijk chronisch kan worden. Het is zaak dat de arts de toestand van de lever van de patiënt nauwkeurig volgt.

Negatief:
Een negatieve test op antistoffen tegen HCV betekent dat het virus niet is aangetoond. Het betekent echter niet automatisch dat de patiënt niet is besmet met HCV. De antistoffen zijn namelijk niet onmiddellijk na de infectie in het bloed aan te tonen. Dat duurt enige tijd, zelfs enige maanden. Maar ze zijn daarna langdurig aantoonbaar.

Positief:
De testuitslag is positief als het bloed van de patiënt de antistoffen tegen hepatitis C virus bevat of de virusdeeltjes zelf. Een positieve test betekent dat de patiënt besmet is met het hepatitis C virus. Het virus is tamelijk goed behandelbaar. Schade aan de lever is dat echter niet, daarom is het van belang de besmetting tijdig te ontdekken en te behandelen. In dat geval raakt ongeveer 50-80% van de patiënten het virus blijvend kwijt.

Beschikbare consulten:
-Telefonisch consult HelloDoc