AMH hoog PCOS
Wat is AMH?
Antimulleriaans hormoon (AMH) wordt geproduceerd door de granulosacellen van kleine ovariële follikels en is op die manier een maat voor de voorraad primordiale follikels in de ovaria, wat de ovariële reserve weerspiegelt. Vroeger trachtten artsen de ovariële reserve in te schatten a.d.h.v. leeftijd, FSH-bepaling op de derde dag, inhibine B, telling van de antrale follikels, meting van het ovarieel volume en de clomid challenge test. AMH blijkt niet alleen een meer accurate marker te zijn, het daalt ook veel vroeger dan inhibine B, FSH en oestradiol, varieert niet tijdens de menstruele cyclus en is operatoronafhankelijk. Zo vormt AMH tot op heden de beste unieke marker, die slechts een enkele afname vereist.
Betekenis van de verschillende AMH-waardes
• Normaal:
AMH blijft maximaal vanaf de leeftijd van 2 à 4 jaar tot aan de puberteit en daalt dan met afname van de folliculaire reserve. Tot 40 jaar liggen de normaalwaarden tussen 1 en 12 μg/L; na de menopauze bedraagt de waarde minder dan 0,1 μg/L.
• Verlaagd:
Bij een waarde onder 1,5 μg/L wordt een verminderde respons op ovariële hyperstimulatie verwacht.
• Verhoogd:
Bij een waarde boven 4 μg/L wordt een verhoogde respons op ovariële hyperstimulatie verwacht. AMH is eveneens sterk verhoogd bij vrouwen met het polycystisch ovarieel syndroom (PCOS).
Wat is PCOS?
PCOS is de afkorting voor polycysteus ovarium syndroom. Letterlijk betekent dit dat er meerdere (poly) vochtblaasjes (cysten) in de eierstok (ovarium) aanwezig zijn. PCOS komt voor bij vijf tot tien procent van alle vrouwen.
Bij dit syndroom zijn de waarden van verschillende hormonen in je lichaam verhoogd of juist verlaagd. Hierdoor is het proces van rijping van de eiblaasjes verstoord, waardoor er in de eierstokken kleine met vocht gevulde blaasjes ontstaan: follikels. Bij PCOS kan er gedurende langere tijd geen eisprong plaatsvinden, waardoor je een verminderde vruchtbaarheid hebt en niet menstrueert. Daarnaast kunnen overbeharing, acné en overgewicht ook symptomen zijn van PCOS.
Oorzaak van PCOS
Hoe PCOS ontstaat is niet bekend. Waarschijnlijk is er niet maar één oorzaak en zijn er meerdere hormonen betrokken bij PCOS. Vaak is er een verhoogde waarde van de hormonen LH, testosteron en insuline bij PCOS en een verlaagde waarde van het hormoon FSH.
Een deel van de oorzaak van PCOS is erfelijk, in sommige families komt het vaker voor dan in andere. Daarnaast speelt ook overgewicht een rol. Mensen die aanleg hebben voor PCOS, krijgen PCOS als er sprake is van overgewicht.
Symptomen van PCOS
Er is mogelijk sprake van PCOS als je minstens twee van de onderstaande symptomen hebt:
• geen of onregelmatige menstruatie;
• teveel mannelijk hormoon in je lichaam;
• veel kleine eiblaasjes (follikels) in de eierstokken (wordt met een echo vastgesteld).
De belangrijkste korte termijn gevolgen van PCOS zijn overbeharing, acné en verminderde vruchtbaarheid. Op de lange termijn kan PCOS voor de volgende gezondheidsproblemen zorgen: suikerziekte (diabetes mellitus type II), hart- en vaatziekten, hoge bloeddruk en baarmoederslijmvlieskanker. Meestal treden deze problemen pas na de overgang op. Veel van deze problemen hangen samen met overgewicht en een verminderde gevoeligheid voor insuline. Als deze problemen vroegtijdig vastgesteld en behandeld worden, zullen de gevolgen op de lange termijn verminderen.
Diagnose van PCOS
Door middel van een bloedonderzoek en een echoscopie kan worden vastgesteld of je PCOS hebt. Door middel van het bloedonderzoek worden de waarden van de hormonen bekeken en met de echoscopie wordt gekeken of er eiblaasjes te vinden zijn op je eierstokken.
Deze tekst is goedgekeurd door H. Vrij-Mazee, huisarts
https://www.gezondheidsplein.nl/aandoeningen/pcos/item41739
Beschikbare consulten:
- Telefonisch consult HelloDoc
Beschikbare Blogs:
https://info.bloedwaardentest.nl/wat-kan-je-testen-bij-pcos-en-waarom/
https://info.bloedwaardentest.nl/klachten-symptomen/wat-is-pcos/